Hiken in de Franse Alpen.

Gepubliceerd op 10 september 2020 om 08:30

Even geleden was ik twee dagen offline en daar deed ik nogal ´geheimzinnig´ over. Ik was aan het wandelen door de bergen in Frankrijk. En dit heeft me een heleboel meer gebracht dan dat ik vooraf had verwacht.

Na een geweldige zomer kwam er weer eens een impulsieve actie in me op. Vijf jaar geleden, toen ik in hetzelfde gebied was, besloot ik om de Alpe d’Huez op te fietsen, die bijna naast de camping ligt waar ik aan het werk was. Zonder enige ervaring of überhaupt ooit op een wielrenfiets te hebben gezeten.

Was dit verstandig? Misschien niet. Het was veel zwaarder dan ik had verwacht en bij iedere bocht (het zijn er 21) vroeg ik mezelf af waar ik mee bezig was. Was het het waard? Zeker wel! Voor sommige mensen is het no big deal en zij doen het zes keer achter elkaar (die mensen trainen ook al jaren).  Voor mij was het één van de zwaarste prestaties die ik heb geleverd. Nog steeds ben ik hier onwijs trots op.

Maar al te goed realiseer ik me achteraf… Jarenlang heb ik mezelf ondervoed en na een klein stukje wandelen moest ik al bijkomen.  Zonder erbij stil te staan, heb ik mijn lichaam blijvende schade aangedaan. Jaren lang had ik vage klachten waar de artsen ook niet veel mee konden zoals buikpijn en vermoeidheid. Maar sinds een jaar of 2 a 3 merk ik eindelijk dat mijn lichaam met sprongen vooruit gaat en ik weer steeds meer aankan.

Terug naar mijn hike door de bergen.  Samen met een vriendin, die ik in Frankrijk heb leren kennen, begon ik dus aan de wandeling. Die avond zouden we slapen in een refuge (berghut), direct naast een gletsjer. De wandeling ernaartoe zou ongeveer 5,5 uur duren. Een klim van ongeveer 1000 meter, met prachtige natuur om ons heen.

Zo nu en dan kwamen we een paar andere wandelaars tegen, maar over het algemeen was het zo rustig en stil in de omgeving, dat het leek alsof we aan het einde van de wereld waren.  Over de omgeving ga ik niet veel vertellen, beelden zeggen meer dan woorden in dit geval.

Tijdens deze klim realiseerde ik me een paar dingen :
1. Wat gaat omhoog wandelen makkelijk… waar haal ik die kracht vandaan?
2. De wereld is echt heel erg mooi.
3. Hoe vet is het om hier te kunnen zijn, met iemand waarmee het heel goed klikt ondanks dat ik haar pas een paar weken ken.
4. FREEDOM! :P
5. Waarom maken we ons toch overal zoveel zorgen over?

Op punt 1 en 5 ga ik graag iets dieper in…

 

Wat gaat omhoog wandelen makkelijk
Zo sterk als ik me op dit moment voel, heb ik me nog nooit gevoeld. En dan heb ik het niet over het tillen van gewichten in de sportschool. Want ondanks dat dit nog steeds een hele grote hobby is van mij, maakt het me niet gelijk een sterk persoon.

Juist alle andere dingen erom heen maken het plaatje compleet. Door dat ik iedere dag yoga-oefeningen doe, leer ik mijn ademhaling en mijn lichaam te beheersen. Sinds ik in de stad woon, doe ik alles op de fiets. Daardoor is mijn conditie onwijs vooruitgegaan en omdat afgelopen zomer de sportscholen dicht waren, ging ik andere dingen verzinnen om mijn energie kwijt te kunnen.

Hierdoor begon ik met High intensity interval trainingen. Op mijn voormalige werk gaf ik deze trainingen al. maar ik deed nooit zelf mee. Mijn lichaam kon dat niet aan. Nu ging ik het toch maar weer eens proberen en samen met een vriend deden we, buiten in het zonnetje, de leukste workouts. Ik voelde ik me iedere dag fitter worden en had ook geen last van pijntjes. Deze fitheid voelde ik dus ook tijdens mijn wandeling van twee dagen door de bergen van Frankrijk.

Waarom maken we ons overal zorgen over
Want zorgen maken, daar ben ik, samen met ongeveer 80% van de mensheid, heel erg goed in.
We staan ermee op en gaan ermee naar bed. Echt de kleinste dingen gaan door ons hoofd. En toen ik daar liep, in een omgeving die magisch leek, met uitzicht waar je stil van wordt, waren er geen zorgen in mijn hoofd. Ik dacht alleen maar aan het moment. Heel apart, want een week daarvoor kreeg ik nog een paniekaanval omdat ik me zorgen maakte over mijn toekomst.

 
Iedere keer als ik in de natuur ben, merk ik dat de natuur mij terugbrengt naar de basis. De dingen die er echt toe doen. Lees hier een blog over hoelang ik dit eigenlijk allemaal al wist.

Soms moet ik mezelf gewoon even laten gaan. Alles komt er dan even uit en dat is echt helemaal prima. Misschien werkt dat ook voor jou. Het laten gebeuren, jezelf weer opladen, herpakken en doorgaan in de goede richting. Dat is wat mij iedere dag weer een sterker persoon maakt. Alle ‘extreme’ dingen die ik doe en het avontuur aangaan, dat heb ik nodig. Dit past bij mij en brengt me iedere keer weer op mijn juiste pad. 


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.